اعذرينى لانى انسان

اعذرينى لانى احببتك واعذرينى لانى ساهجرك
فلو بيدى ماهجرنى عنكى الا الموت
اعذرينى يا شمعه اضاءت فى طريق الحياة
فحبك عندى اسمى من النسيان
اعذرينى يا كوكب مضيء من دون الاشتعال
من دون حبك ماعشت والا كنت انسان
فحتى عقلك عنى شاغل بالنسيان
اما عقلى فلكى انتى وهبتة واعطيتك حبى بكل الالحان
وهبتك عمرى فما كان الا اعطيتينى النسيان
فمال الحب والجنون ومال حبى والكلام
اعذرينى فانا انسان
فهل فى قلبك لى ذرة من تلك الالحان
نعم اقولها الان
قلتيها انتى قبل الزمان
قلتى الهجر والنسيان
قلت لا فانا بشر والا يهمنى سوا انتى وحبنا الفان
قلتيها انتى واقولها انا الان
اهلا بك ايها الغدر ومرحبا بك ايها النسيان
حبيبتى ها هي
انتزعها من قلبى فلو استطعت
فضع مكانها كرة وحقد على للعشاق
فلولا عشقى لها لما كنت انا فى هذا المكان
مكان حبى ومكان خلود حبى لها ها هو شاهد غدرى لها
حبيبتى
اقسم لكى ان حبى لكى ماكان يبعدة عنكى سوا الموت الزؤام
ابكى بحرقة على حبك الذى ضاع مع الاوهام فى سبيل عشقك
لكل الافنان
ضعتى منى يا حبيبة عمرى وما انا الا انسان شاعر بقلبة الان
تائة فى بحور الهوا وعشقك يا ملاك من سماء المنان
لو استطعت لعدت لكن اخذنى منك ماهو ليس بمنان
حبيبتى تذكرينى فلو استطعتى فقبرى لكى مكان الاحزان
ابكى معى وعندى عند كل هوان