يابحر يامن اسكن قرب ضفافك
جئتك اشكو لك سوء حالى
الحب يدب فى وجدانى
والحزن ايضا يبعثر احلامى
فما عدت ادرى
اانا قوية لاتحمل تقلبات زمانى
ام انا اضعف وارثو لحالى
فما عدت قادرة على التحدى والعصيان
وما عدت اقدر ان اتحدى زمن يقهر فية كل الامانى
فانتى يا قطرات البحر يا من تشبهى دموعى
فانا حائرة ولا اعرف فى زمانى بر لارسو علية
متخبطة تائهة هل فى زمننا هذا لا وجود لقلوب مثلنا
تحن وتحب وتعشق
هل صرت وحدى فى هذا الزمان ابكى من تقلباتة
ام اصبح كل الناس تائهة مثلى حائرة
برغم كل المحبين حولى من خلان واصحاب
الا انى اشعر بان شموع الحب تنطفا
وصرت اكتب سطورى
واردد اغانى الوحدة واشكو من زمانى
اهو الحزن او الياس يدب فى وجدانى
او لا وجود للانسانية فى زمانى
انا اشكى لك يابحر يا من انت بئر اسرارى
استشرق الشمس فى زمانى من تانى
استنير صباحنا ويصبح الكون هادى
استدب الحياة مرة اخرى فى جسدى ووجدانى
اسينير القمر مرة اخرى ظلمات حياتى
اسيجرى الدم الدافئ فى شريانى ويتدفق من تانى
كلها احلام اوهم بيها النفس الحائرة
فهلا اجبتنى يا بحر
ام ستظل صامتا وموجك صوتة المتلاطم من يرد
ساظل بجانبك حتى ياتى لى الرد
فقط لا تجيب ان مات الحب وابدا لن يعود
كلمات
موفا استار
موضوع: شعر مناجات البحر 
2011-05-17, 07:02
